Breed wettelijk moratorium minnelijke schuldhulpverlening

Onderzoeksdoel en vraagstelling

Heeft een breed wettelijk moratorium toegevoegde waarde voor de gemeentelijke schuldhulpverlening en kan de werking van vrijwillig afgesloten moratoria een wettelijk moratorium overbodig maken.Indien een breed wettelijk moratorium zinvol is beschrijf dan wanneer en de hoofdlijnen van de vormgeving.

Samenvatting en conclusie

Een breed wettelijk moratorium houdt in dat schuldeisers, zonder dat de wettelijke schuldsaneringsregeling van toepassing is, voor een bepaalde periode geen maatregelen kunnen nemen om hun vordering voldaan te krijgen. De discussie over een breed wettelijk moratorium is terug te voeren naar 2008, toen in een rapport geschreven in opdracht van het ministerie van SZW werd bepleit dat het instellen van een moratorium de effectiviteit van de minnelijke schuldhulpverlening zou vergroten. Het doel van dit onderzoek is om inzicht te geven in de wenselijkheid van een breed wettelijk moratorium in relatie tot alternatieve instrumenten, zoals convenanten en een register minnelijke schuldhulpverlening. Na het schetsen van de problematiek in de minnelijke schuldhulpverlening en de perceptie van deze problematiek bij verschillende partijen, komen in dit rapport de instrumenten aan bod om de problematiek aan te pakken. In afzonderlijke hoofdstukken worden de volgende instrumenten behandeld: (i) het breed wettelijk moratorium; (ii) convenanten; en (iii) het initiatief van NVVK, Nederlandse Vereniging van Incasso-ondernemingen (NVI) en Koninklijke Beroepsorganisatie van Gerechtsdeurwaarders (KBvG). Elk hoofdstuk bevat een beschrijving van de kenmerken van het instrument, de (veronderstelde) werking en effectiviteit ervan en het draagvlak voor het instrument. Ten slotte worden de verschillende argumenten samengevat. Geconcludeerd wordt dat een breed wettelijk moratorium niet wenselijk is.