Nabestaanden in beeld bij gemeenten

Sinds mei 2005 kunnen alle gemeenten online beschikken over gegevens van nabestaanden. De Sociale Verzekeringsbank levert deze gegevens en het Inlichtingenbureau informeert gemeenten via haar website en via accountmanagers.

Onderzoeksdoel en vraagstelling

In 2005 constateerde de staatssecretaris dat de gegevensuitwisseling tussen de SVB en de gemeenten in het kader van de activering van Anwers problematisch lijkt te verlopen. De belangrijkste oorzaak is dat een eenduidig format voor de gegevenslevering aan individuele gemeenten ontbreekt. De staatssecretaris heeft aangegeven in overleg met de SVB en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten oplossingen te zoeken. IWI zal in 2006 beoordelen of de situatie inderdaad is opgelost.

Samenvatting en conclusie

Sinds mei 2005 kunnen alle gemeenten online beschikken over gegevens van nabestaanden. De Sociale Verzekeringsbank levert deze gegevens en het Inlichtingenbureau informeert gemeenten via haar website en via accountmanagers. Bijna alle gemeenten hebben in hun re-integratieverordening aandacht voor re-integratie van nabestaanden die aan het werk willen. De inspectie heeft onderzocht of de gemeenten in Nederland beschikken over gegevens van nabestaanden en deze gegevens kunnen gebruiken. Verder is onderzocht wat de kenmerken, ervaringen en verwachtingen zijn van de nabestaanden van wie gegevens beschikbaar worden gesteld. Uit het onderzoek blijkt dat lang niet alle nabestaanden op zoek zijn naar werk, en veel gemeenten het initiatief over laten aan de nabestaanden. Veel van hen weten niet dat ze bij de gemeente terecht kunnen en wat de gemeente voor hen kan doen. Omdat ze niet bij de gemeente aankloppen, worden ze niet geholpen. De Wet werk en bijstand (WWB) biedt gemeenten grote ruimte om een eigen beleid te ontwikkelen. Dit schept mogelijkheden voor maatgerichte activering naar werk. Een kenmerk van de populatie in de WWB is dat een groot aantal cliƫnten zeer ver van de arbeidsmarkt staat. De inspectie heeft bij een aantal gemeenten onderzocht op welke wijze zij beleid ten uitvoer brengen gericht op activering van cliƫnten. Geconcludeerd wordt dat de inzet van de gemeenten om bijstandsgerechtigden met een grote afstand tot de arbeidsmarkt weer geschikt te krijgen goed is. De resultaten zijn echter beperkt. Het overgrote deel van deze groep bijstandsgerechtigden heeft na afloop van een traject voor sociale activering nog steeds een slechte kans om werk te vinden. Wel scoort ongeveer de Bron: Bibliotheek SZW