De lange weg naar werk

Samenvatting en conclusie

Re-integratietrajecten hebben een toegevoegde waarde bij het terugdringen van het aantal zeer langdurig uitkeringsgerechtigden. Hoewel de resultaten nog bescheiden zijn, blijkt dat dit zogeheten "granieten bestand" minder weerbarstig is dan altijd werd aangenomen. Een opvallende conclusie is dat sociale activering een behoorlijk effect blijkt te hebben op re-integratiekansen van uitkeringsgerechtigden. Voor bijna de helft van de uitkeringsgerechtigden in een sociaal activeringstraject geldt dat dit wordt gevolgd door een traject naar regulier betaald werk. De afgelopen jaren is het aantal mensen met een uitkering fors gedaald. De groep mensen die lang in een uitkering zit, groeit echter. Langdurig uitkeringsgerechtigden profiteren niet automatisch mee wanneer de economie opbloeit en de werkgelegenheid toeneemt. Derhalve verdient deze groep meer aandacht. Temeer daar gebleken is dat dat de effectiviteit van de re-integratietrajecten voor deze categorie niet ver achter hoeft te blijven in vergelijking met personen die korter in een uitkering zitten. In het algemeen geldt dat de re-integratietrajecten die zijn begonnen in de periode 2004/2005 effectiever zijn dan de trajecten die daarvoor zijn gestart. De kans op succesvolle re-integratie van langdurig uitkeringsgerechtigden wordt ook aanmerkelijk groter wanneer wordt ingezet op de motivatie van cliënten. Vertrouwen in succes neemt toe naarmate een cliënt meer zeggenschap heeft in het traject. Ook beroepsgerichte scholing en bemiddeling zijn belangrijke succesfactoren. Bron: Bibliotheek SZW