Leidt de SVWW tot werk?

Samenvatting en conclusie

Onder de SVWW zijn re-integratieprojecten gesubsidieerd die vanuit de vraagzijde van de arbeidsmarkt (werkgevers, sectoren) waren geïnitieerd. De SVWW voorziet daarmee in re-integratietrajecten die zich onderscheiden van de gangbare UWV- en gemeentelijke trajecten door een vraaggerichte benadering. In de projecten zijn werklozen en met werkloosheid bedreigde werknemers met scholing of werkervaringsplaatsen gekwalificeerd en naar een baan begeleid. Uit dit onderzoek blijkt dat SVWW-trajecten korter duren dan UWV- en gemeentelijke trajecten voor vergelijkbare groepen werkzoekenden. De kans op werk voor bijstandsgerechtigden en niet-uitkeringsgerechtigden (NUG'ers) is groter bij een SVWW-traject dan bij een gemeentelijk traject met of zonder scholing. Bij WW'ers is de kans op werk na een SVWW-traject vrijwel vergelijkbaar met de kans op werk na een UWV-scholingstraject. Zowel SVWW-trajecten (die vrijwel altijd een scholingscomponent hebben) als UWV-scholingstrajecten leiden voor deze groep werklozen vaker tot uitstroom naar werk dan UWV-trajecten zonder scholing. Qua duurzaamheid van de baanvondsten lijkt de SVWW het voor alle drie de groepen (bijstandsgerechtigden, NUG'ers en WW-ers) even goed of net iets beter te doen dan de beide vormen van UWV- en gemeentelijke trajecten; SVWW-deelnemers blijken het na een traject gevonden werk hooguit iets vaker ten minste een half jaar te behouden. Per saldo leidt de SVWW tot het grootste aantal duurzame baanvondsten, vooral door het grotere aantal werkvinders. SVWW-trajecten leiden al met al tot betere resultaten dan UWV- en gemeentelijke trajecten voor vergelijkbare groepen. Dit effect geldt vooral voor bijstandsgerechtigden en NUG'ers. De verschillen bij de WW zijn beduidend kleiner. Bron: Bibliotheek SZW